Het mysterie van de Tsjechische taal

Hoi lieve mensen,
Terwijl jullie in het wat regenachtige Nederland zitten is de tijd hier weer voorbij gevlogen! Ondanks dat de universiteit begonnen is voelt het nog steeds alsof ik vakantie heb. Vorige week begon ik weer met mijn Tsjechisch cursus, wat steeds leuker wordt maar ook moeilijker. Vooral sommige grammaticale dingen zijn erg apart en iets waar je aan moet wennen. Zo heet mijn docente bijvoorbeeld Edita, maar als je haar wilt roepen moet je Edito zeggen! Helaas gaat het voor Kim niet echt op, maar het idee dat ik opeens Kima, Kimo, of Kime genoemd wordt terwijl ik Kim heet vind ik nogal apart… Ook veranderd het bijvoeglijk naamwoord afhankelijk van het feit of het zelfstandig naamwoord mannelijk, vrouwelijk of onzijdig is. Zo kan groen zelená, zelené of zelený zijn. Verder vierde Ashley, een Belgisch meisje, haar verjaardag maandagavond en hebben we met een paar mensen wat gedronken.
Dinsdag had ik voor het eerst het vak Chapters on Social deviance, een vak van de Faculty of Arts waarvan eerst gezegd werd dat ik het niet kan volgen, maar wat uiteindelijk toch gelukt is. Dit is een interessant vak die voornamelijk gaat over criminaliteit en alles wat daarmee te maken heeft. ’s Middags was ik bij het restaurant in ons gebouw gaan eten, maar zelfs de ‘’gezonde’’ maaltijden weten ze hier nog ongezond te maken. Gekookte aardappels met kip wordt hier jus waarin wat aardappels drijven, dus dat was niet voor herhaling vatbaar. Vervolgens ben ik Výsehrad gaan bezoeken, wat een oud kasteel is waar alleen de muren nog van over zijn. Hier vandaan had je een heel mooi uitzicht over de stad, en daarnaast was er ook een mooie kerk en een begraafplaats, het Erekerkhof waar allerlei Tsjechische bekendheden begraven liggen. ’s Avonds was er een Nation to Nation party in Cross club. Dit is een soort feest die elke dinsdag in een andere club is, en waarbij elke week een ander land het thema is. De meeste van de locaties waar de feesten zijn is echter heel anders dan we in Nederland gewend zijn. Vaak zijn het barren waar je iets kan drinken, en als je dan met een trap naar beneden gaat kom je in de ‘’underground’’ waar er dan een dj draait. De club waar het deze keer was deed me denken aan een combinatie van Kerstmis samen met een griezelhuis. Aan de ene kant hadden ze allemaal rode en groene lichtjes hangen, en aan de andere kant hadden ze een soort enge beeldjes en architectuur, nogal apart dus.
Woensdag is mijn langste dag qua colleges, dus vandaag had ik van 9 tot half 4 college. Bij het vak Intercultural Communication Management moesten we een presentatie over ons land gaan geven. Het was erg leuk om over de gewoontes en culturen in andere landen te leren, want sommigen zijn echt tegenovergesteld van hoe het in Nederland is. ’s Avonds ben ik met wat mensen naar een ijshockey wedstrijd van Sparta Praha geweest. De meeste van ons waren nog nooit bij een ijshockey wedstrijd geweest en wisten de spelregels ook niet, dus in het begin begrepen we er niet veel van. Daarnaast werden we waarschijnlijk uitgelachen door de mensen om ons heen, want doordat we op de vijfde rij zaten schrokken we nog weleens als drie spelers voor ons neus tegen de boarder aan beukten of de puck er tegenaan kwam. Naast de diehard fans die non-stop aan het zingen waren, had je ook nog een groepje cheersleaders die op een platform wat dansjes stonden te doen. Het was een erg leuke wedstrijd en uiteindelijk won Sparta Praha ook!
Omdat de cursus forensische psychologie pas over twee weken begint had ik vandaag nog lekker vrij! Dat betekende dus lekker uitslapen en verder een beetje wat aan school doen en naar de sportschool. ’s Avonds ging ik samen met Andja naar een licht- en watershow in de rivier, waarbij er opspattend water van zo’n 10 meter hoog was, waarop allemaal lichten en beelden geprojecteerd werden! Daarna was er een housewarming bij iemand thuis, wat erg gezellig was. Vervolgens nog naar Darkroom party gegaan in Chapeau Rouge, maar dit was veel te druk en te warm waardoor je er best snel klaar mee was.
Vrijdag zijn Andja, Joost, Maarten en ik de toerist gaan uithangen door te gaan waterfietsen. Dit was lekker ontspannend en gezellig, en ook het weer was best prima. Daarna nog lekker door de stad gelopen en doordat we nu toch aan een toeristische dag bezig waren zijn Andja en ik ’s avonds naar Karlovy lazne geweest, de grootste club van Centraal Europa die bestaat uit vijf verdiepingen! Op één van de verdiepingen zat ook een ijsbar, waar je voor 25 minuten in ging en alles van ijs was. Zo was zelfs je glas ook van ijs en alle decoratie. Verder had elke verdieping een andere muziekstijl, waarbij je radio hits, oldies, dance, r&b & house en chill-out had. De muziek was heel leuk maar je merkte wel gelijk dat het erg toeristisch was in vergelijking met alle andere clubs waar we eerder geweest zijn.
Op zaterdag ben ik naar het Quiche Food festival geweest. Dit vond plaats in een oude loods, waarbij er zo’n 10 verschillende kraampjes stonden van winkels of bakkertjes die allemaal verschillende soorten quiches gemaakt hadden. Deze kon je allemaal proeven en aan het einde kon je stemmen op de twee die je het beste vond. De quiches waren erg lekker en apart, en ook wel wat beter dan de maaltijden die je hier kan maken, aangezien je maar over twee pitten beschikt. ’s Avonds nog even naar een verjaardag geweest en toen was het wel weer mooi geweest.
Als echte fan van Viktoria Zizkov, sommigen noemen me hier ook wel de grootste supporter of Miss Viktoria Zizkov, gingen we zondagochtend weer naar de wedstrijd. Helaas kwam Zizkov al snel achter en was de sfeer veel minder dan de vorige keer. Daarna zijn we weer in de biertuin wat gaan drinken met wat mensen en vervolgens naar het Street food festival geweest. Hierbij had je zo’n 40 verschillende kraampjes met allerlei soorten eten, zoals Afrikaans, Koreaans, Grieks, Tsjechisch, Italiaans en nog veel meer. Het was heel lekker weer dus we hebben daar lekker buiten gezeten en gechillt. Zelfs zulke dagen waarbij je niet veel spectaculairs doet vliegen voorbij, maar gelukkig is dat alleen maar een goed teken!
Gisteren weer lekker rustig dagje gehad en in de avond met mn lieve vriendinnetjes uit Utrecht geskypt. Terwijl zij met zn allen aan het eten waren kon ik via skype meegenieten en had ik toch het gevoel dat ik er een beetje bij was. Daarna nog wat in de stad gaan drinken en een rondje gelopen door de stad, wat keer op keer nog steeds indrukwekkend blijft. Omdat mijn docent van Tsjechisch gisteren verteld had dat we morgen de straat op moeten gaan om in het Tsjechisch de weg aan mensen te vragen, lijkt het me een goed idee om maar weer te stoppen met schrijven en mijn Tsjechisch te gaan oefenen. Tot nu toe word ik vaak half uitgelachen als ik in het Tsjechisch iets bestel of zeg, dus ik ben benieuwd wat het morgen gaat worden.. Gelukkig merk je wel dat ze het erg waarderen en een glimlach op hun gezicht krijgen als je Tsjechisch gaat praten in plaats van Engels zoals vrijwel alle toeristen hier, dus dat is het enige positieve!

Liefs uit Praha