College life is starting

Ahoj!
Jak se máte? Mám se dobře! Vandaag heb ik te horen gekregen dat ik over een week midterms heb van mijn Tsjechisch cursus, wat betekent dat is deze week (eindelijk) eens een keer druk heb met studeren. Naar mijn idee had ze het wel best wat eerder kunnen aankondigen, maargoed typisch Tsjechisch! Het is alweer twee weken geleden dat ik wat geschreven had dus laat ik jullie eerst maar weer op de hoogte brengen wat ik allemaal heb uitgespookt.
Iets minder dan twee weken geleden kwamen mijn ouders op bezoek. Dat betekende dat ik eindelijk mijn kamer in Hostivař in kon ruilen voor een heerlijk bed en een mooi appartement. Samen met mijn ouders en broertje heb ik een hoop sightseeing gedaan, waaronder het bezoeken van de Joodse wijk (Oude Joodse begraafplaats en verschillende synagogen), de Praagse burcht (inclusief wissel van de wacht wat best een groot spektakel was), Charles bridge (die ook in deze tijd van het jaar nog stampvol is met toeristen), Petrin heuvel, Vysehrad, het Oude Stadsplein en nog veel meer. Veel van deze dingen had ik zelf ook al een keer bezocht of langs gelopen, maar doordat alles hier zo mooi is raak je niet uitgekeken. Het voelde ook erg goed dat ik een keer degene was die de weg wist, wat normaal niet zo vaak voorkomt. Ook zijn we naar een balletvoorstelling in het nationaal theater geweest, wat een prachtige zaal is. We hebben super goede plekken dus konden het stuk goed volgen, alleen waren er wel nogal veel pauzes. Er waren drie verschillende stukken van elk 30 minuten, en tussen de stukken was er ook een pauze van 30 minuten, waarschijnlijk omdat de Tsjechen natuurlijk niet te lang zonder alcohol kunnen. De Tsjechen zijn namelijk de grootste bierdrinkers ter wereld. Daarnaast hebben we vooral ook veel rondgelopen, lekker gegeten en bijgekletst. De dagen vlogen voorbij en het voelde als een soort mini-vakantie in je eigen stad, want zo begint Praag onderhand wel een beetje te voelen. Op zondagavond vertrokken ze weer en vanaf toen was het weer tijd voor het ‘’normale’’ leven hier.
Opvallend is dat ze hier alle openbare ruimtes (gebouwen, treinen, etc) heel erg verwarmen nu het weer buiten een stuk kouder wordt. Vorige week maandag gebeurde er dan ook iets in mijn Tsjechisch les wat je in Nederland nooit zou zijn. Na een uur vroeg de lerares of de verwarming aanstond, en toen dat niet zo bleek te zijn (voor mij was de temperatuur in het lokaal gewoon normaal) ging ze naar beneden en kwam ze vijf minuten later terug met een mededeling. De verwarming deed het niet in ons lokaal, waardoor ze de rest van de les, die nog een uur zou duren, en de andere lessen die zij die dag nog moest geven ging cancellen. Naar mijn idee totaal onnodig maargoed, er zijn hier wel meer dingen niet goed te begrijpen. Verder hadden we maandag een heel spontaan avondje, toen we besloten ‘’even’’ iets te gaan drinken met Andja en Kili, en we uiteindelijk pas om half 3 ’s nachts naar huis gaan. Dinsdag waren we namelijk vrij, omdat het Independent Czechoslovak State day was.
Op deze ‘’feestdag’’ leek het ons tijd voor een typisch Hollandse feestmaal, waarbij we met zn 8en op Andja’s en mijn kamer (lees: een mini ruimte van 10 m2) pannenkoeken gingen eten. Aangezien we hier maar twee gaspitten hebben, kan je je wel voorstellen dat het pannenkoeken zo’n twee uur duurde. Gelukkig vielen ze bij iedereen goed in de smaak en was het erg gezellig. Vervolgens gingen we naar de Nation 2 Nation party waar het thema deze keer Benelux was. Wij als Nederlanders hadden ons dus al helemaal verheugd op Jantje Smit, Marco Borsato en andere Nederlandse meezingers, maar toen ik aan de dj vroeg of die Nederlandse muziek kon draaien kreeg ik als antwoord: ‘’I am American, I don’t know Dutch music!’’. Daar ging ons Nederlandse avondje, dus volgende keer moeten we maar zelf een échte Benelux avond organiseren.
Op donderdag werd er een Tsjechische avond georganiseerd met Tsjechisch diner, quiz en leuke weetjes. Het begon om 20.00, en toen wij om 20.10 aankwamen (en voor waren gekropen in de rij omdat we wat bekenden zagen staan), hebben we tot 21.30 gewacht op ons eten, toen de mededeling kwam dat al het eten op was (met nog zo’n 20 mensen voor ons in de rij en een hoop mensen die nieteens binnen waren gekomen)! Ook dit was weer lekker typisch Tsjechisch, soms mis ik ons georganiseerde landje echt!
Vrijdag was het Halloween en ook dat werd in Praag gevierd. Andja en ik begonnen ’s middags al met onze voorbereiding, want ook wij wouden ons natuurlijk wel in een goede Halloween outfit vertonen. Vervolgens zijn we eerst bij iemand thuis gaan zitten, en daarna naar SaSaZu gegaan, waar het feest was. De zaal was best groot en ook de aankleding was volop Halloween, maar helaas was het feest nogal overrated waardoor het niet was wat we ervan verwacht hadden. Alsnog was het wel leuk om iedereen in kostuum te zien en was het leuk een keer echt Halloween gevierd te hebben.
Op zaterdag gingen Andja en ik naar de balletvoorstelling Romeo en Julia in het Statní opera. Deze zaal was bijna net zo mooi als het nationaal theater, alleen was de decoratie hier met iets minder goud. Wij hadden kaartjes voor 5 euro weten te scoren, en zelfs op deze plekken konden we het nog prima zijn. Het was een mooi stuk met moderne dans, wat ik persoonlijk wel wat leuker vond dan het andere balletstuk in het nationaal theater. Vervolgens zijn samen met Kili, Jack en Chiara op de top van het Letnapark gaan zitten waarover je heel mooi uitzicht had, al was het helaas nogal mistig deze avond.
Zondag was het derbytime! Eerst zijn we met zn vijven naar het SeafoodWine festival geweest, waarbij er allemaal verschillende kraampjes stonden met wijn en vis. Op de foodfestivals hangt altijd een gezellige sfeer, waarbij er ook bandjes zijn die optreden. Vervolgens gingen we naar de ijshockeyderby Sparta Praha vs. Slavia Praha. We hadden goede plekken vlak naast het veld, waardoor we de wedstrijd goed konden volgen. De wedstrijd was leuk maar helaas werd er pas 40 seconden voor tijd gescoord, waardoor er ook deze keer niet veel goals waren. Daarna nog met een hele groep ergens wat gaan eten en toen was ook weer de zondag voorbij gevlogen.
De tijd blijft hier nogsteeds voorbij vliegen. Van de week heb ik mijn vliegticket naar huis geboekt, waardoor het nu definitief is dat ik op 26 januari weer op Nederlandse bodem ben. Tot die tijd nog volop genieten van de tijd in Praag, en komend weekend ga ik met wat vrienden naar Wenen toe! Ben erg benieuwd of deze stad net zo mooi is als Praag.

Liefs uit het koude Praha